Polsko- niemiecka historia zainspirowana zdjęciami

"Ein Kleid aus Warschau" - fabularny film młodych polskich i niemieckich twórców miał w miniony weekend swoją berlińską premierę. Autorów do napisania scenariusza zainspirowały zdjęcia anonimowego fotografa, żołnierza niemieckiej armii, które odnaleziono w 1993 r. na strychu w Passau. Kupili je Axel i Angelika Diekmann, właściciele niemieckiego koncernu medialnego Verlagsgruppe Passau, a także Grupy Wydawniczej Polskapresse, działającej na polskim rynku.

"Ein Kleid aus Warschau" jest opowieścią o starym mężczyźnie, Joachimie, dawnym żołnierzu Wehrmachtu, który mierzy się z przeszłością, powracającą do niego pod postacią zdjęć, jakie wykonał przed laty w wojennej Warszawie. Zdjęcia te, a właściwie okoliczność sprzedawania ich, stają się pretekstem do rozmowy z wnuczką o świecie, który bezpowrotnie minął. Joachim, nie uchylając się od odpowiedzialności za uczestnictwo w tym akcie, odbywa swoistą podróż w czasie, w poczuciu nie tylko winy, ale i osobistej straty. Inspiracją do opowiedzenia historii "Sukienka z Warszawy" było odnalezienie w 1993 roku w bawarskim Passau dużej partii zdjęć ukazujących Warszawę 1939 roku, w pierwszych miesiącach po wkroczeniu wojsk Wehrmachtu. Zdjęcia zostały zakupione przez wydawnictwo Neue Presse Verlag Passau, a następnie w 2005 roku przekazane Archiwum Państwowemu m. st. Warszawy. Zdjęcia te były prezentowane na licznych wystawach w Niemczech i w Polsce.

Pisarka Esther Dischereit, prof. Władysław Bartoszewski, Andrzej Szczypiorski, oraz inni autorzy i historycy z Niemiec, Polski i Izraela napisali eseje do wydanego w 1995 roku przez Neue Presse Verlag Passau albumu "Es war einmal. Warschau im Herbst 1939" zawierającego te zdjęcia. - Film daje szanse na uchwycenie tych nastrojów, dramatycznego zmierzchu świata polskich Żydów, ale także dramatu odchodzącego człowieka, którego młodość los rzucił w czas wojny, w dodatku po tej złej stronie. Film sygnalizuje także nieświadomość młodego pokolenia, zwłaszcza niemieckiego co do rozmiarów tej wielkiej, ogólnoludzkiej tragedii tamtych lat - mówi o filmie jego twórcy Michał Orłowski, reżyser i Esther Dischereit, współtwórca scenariusza.

Na berlińską premierę filmu do prestiżowego kina, w którym obywają się najważniejsze pokazy berlińskich festiwali filmowych przybyli przede wszystkim młodzi ludzie: Niemcy, Polacy i Żydzi, dla których ta II Wojna Światowa jest historią ich rodziców. - Dla mnie ten film to wspólna historia wszystkich trzech nacji. Tragiczna historia, która dziś stawia nas przed obowiązkiem nawiązania wspólnego dialogu, służącego pojednaniu - powiedział nam po wyjściu z kina dwudziestojednolatek Peter Uhrman. Projekt filmu był finansowany w ramach Roku Polsko-Niemieckiego 2005/2006 przez Federalne Ministerstwo Spraw Zagranicznych oraz Federalne Ministerstwo Edukacji i Nauki w Niemczech oraz Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej w Warszawie.