2010: koniec Boruca i Kuby

Raz - że nie będziemy rozgrywać meczów o punkty, a porażki w spotkaniach towarzyskich przełknąć jednak dużo łatwiej. Dwa - trudno wyobrazić sobie drużynę grającą gorzej niż tę z ostatnich dni pracy Leo Beenhakkera w Polsce. Dziś przedstawiamy selekcjonerowi Franciszkowi Smudzie nasze propozycje na kształt biało-czerwonej kadry. W kilku miejscach pewnie się uśmiechnie, w kilku zaklnie, a w kilku przyzna rację.

Bramkarze

Stawiamy na Tomasza Kuszczaka, ale na razie bez większego przekonania. W Manchesterze United wygrał wprawdzie rywalizację z Benem Fosterem, broni i częściej, i pewniej, ale nie można zapominać, że to bardziej wynik niedyspozycji Edvina van der Sara niż skoku formy Polaka. Ciekawe też, jak zniósłby sytuację, gdyby trener Franciszek Smuda posadził go na kilka meczów na ławce rezerwowych w kadrze.

Jeśli nie Kuszczak, to na pewno Łukasz Fabiański. Ma w Polsce ogromną grupę zwolenników; trener Krzysztof Dowhań szkolący bramkarzy Legii podkreśla, że to największy w naszym kraju talent.

Artura Boruca tymczasowo skreślamy. Ma niby pewne miejsce w Celticu Glasgow, ale każdy, kto obejrzy mecz w jego wykonaniu, widzi, że nie jest tym samym bramkarzem co podczas Euro 2008. Spóźnia się o ułamki sekund z interwencjami, ciut później niż kiedyś wychodzi do piłki.

Obrońcy

Trudno było znaleźć choć jednego piłkarza w tej formacji, na którego można by stawiać w ciemno. Na prawej obronie z konieczności, ale i bez większego przekonania polecamy Marcina Kowalczyka. Podczas ostatniego zgrupowania reprezentacji robił dobre wrażenie. To trochę mało, ale lepszych na razie nie widać. Jest też niby Jakub Rzeźniczak, ale trudno mieć do niego zaufanie. W każdym meczu kadry, w którym wystąpił, grał tak, jakby ktoś podłączył go do drutów wysokiego napięcia.

W środku obrony - Tomasz Jodłowiec i Marcin Sadlok. Zaraz rozlegną się głosy, że za wcześnie skreślamy Michała Żewłakowa, że z jego doświadczenia mogliby korzystać młodsi. Zgoda, tyle że trudno sobie wyobrazić, by z taką samą zwrotnością jak kiedyś nadążał za piłkarzami bardziej wymagającymi niż Kanadyjczycy. Dlatego jeśli "Żewłak" ma kogoś uczyć, polecamy, by go dołączyć do kadry... trenerskiej.

Chcielibyśmy, by w końcu swój potencjał wykorzystał Jodłowiec. Ma wszystko, czego potrzeba stoperowi - zwrotność, siłę i dynamikę. Zresztą podobnie jak młody Maciej Sadlok, którego promujemy może na razie na wyrost, ale każdy, kto widział go na więcej niż jednym treningu, może być pod wrażeniem. Jest też Kamil Glik, który w przeciwieństwie do np. Arkadiusza Głowackiego będzie coraz lepszy, a nie gorszy.

Na lewą obronę w przypływie desperacji postanowiliśmy wytypować... Adama Musiała. Członek wielkiej drużyny Kazimierza Górskiego jest w wieku Franza Smudy, więc na pewno dobrze by się dogadali, a gorszy od kilku naszych ligowców pewnie nie będzie. Żarty żartami, ale na lewej obronie naprawdę nie mamy kim straszyć. Mówiło się o Sebastianie Boenischu, ale on prędzej czy później wybierze raczej grę dla Niemiec. Piotr Brożek i Seweryn Gancarczyk to na razie ligowa szarzyzna. A Jakub Wawrzyniak? Nikt nie jest w stanie powiedzieć, czy w ogóle wróci do formy po dyskwalifikacji za doping.

Pomocnicy

Stawiamy krzyżyk na Jakubie Błaszczykowskim. Może trzeba będzie wchodzić pod stół i wkrótce odszczekiwać te słowa, ale ciągłe urazy tego zawodnika, a potem długie wracanie do formy staje się irytujące. Jest pożyteczny tylko w stuprocentowej formie i zdrowiu. Łącznie te warunki występują może przez miesiąc w roku. Spokojnie może zastąpić go Sławomir Peszko. Pod jednym warunkiem - jeśli zacznie na boisku nie tylko grać, ale i myśleć.

Dajmy już spokój Mariuszowi Lewandowskiemu. Piłkarzy niekreatywnych zawsze mieliśmy wielu. Mózgiem zespołu może i powinien stać się Rafał Murawski. Nie można też zapominać o Radosławie Majewskim. No i wszyscy czekają też na powrót do formy wiślaków Rafała Boguskiego i Łukasza Garguły.

Smuda zapowiedział, że rezygnuje z Rogera i to decyzja, z którą trudno polemizować. Polski Brazylijczyk od Euro 2008 nie zrobił postępu, częściej irytował, niż zachwycał. Jest jednak Ludovic Obraniak, pomocnik nie tylko świetny technicznie, ale i szybki, i błyskotliwy.

Napastnicy

To może być rok Roberta Lewandowskiego, jeśli dalej będzie się tak rozwijał i nie zawrócą mu w głowie worki pieniędzy, jakie może zarobić, gdy podpisze kontrakt z silnym klubem. Bo jest najbardziej utalentowanym napastnikiem w polskiej lidze, co widać w każdym jego ruchu. No może prawie najbardziej. Nie mniejszy potencjał ma Dawid Nowak z GKS Bełchatów. Dla polskiej piłki byłoby błogosławieństwem, gdyby przestały go męczyć kontuzje.

Pewne miejsce w ataku ma Ireneusz Jeleń, najlepszy polski piłkarz 2009 r., gwiazda Auxerre. Od niego Smuda będzie zaczynał typowanie pierwszej jedenastki, pod warunkiem że "Jelonek" zamiast harować na zgrupowaniu nie będzie leżał w gabinecie odnowy biologicznej. Kręgosłup co jakiś czas o sobie przypomina i żaden lekarz nie jest w stanie rozwiązać tego problemu.

Wciąż liczymy na Patryka Małeckiego. Na jego szybkość, zawziętość, bezczelność i zadziorność. Mamy nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto czasem powie mu "basta". Kto opanuje w nim cechy charakterystyczne dla opryszka spod trzepaka.

W Ebiego Smolarka nie wierzymy. Podobnie jak w Marka Saganowskiego. A Paweł Brożek? Życzymy mu, by jak najszybciej odszedł z Wisły.